Cuma, Ekim 05, 2007

"Michael bir kabusa benzeyen lunaparktan ve komik aynalarla çevrili mekandan uzaklaşırken, başlangıçta olduğu gibi sonda da kendi kendisiyle konuşmaya, geçmişini olduğu kadar, bugününü ve geleceğini de sorgulamaya devam eder. Bir "karar" vermeye çalışır ve şunları söyler"
H.Savaş - Sinema ve Varoluşçuluk - sayfa 187

Bu da bloggerlar arasında yeni bi oyun gibi bi şi. Bana pas veren Mathy oldu. Şimdi olay şu, benim pas vereceklerim en yakınında bulunan kitabı alıp, 187.saftasını açıp, ilk cümlesini yazıyormuş. Diyeceksiniz ki bu ne işe yarayacak. ben de bilmiyorum ve meti gibi cevap veriyorum."sürü psikolojisi"... gelelim pas vereceklerime. şimdi ilk olarak Yuse ye pas veriyorum. Ama diğer listeme eklileri düşünüyorum da bu pasıma kim cevap verir. kara kara düşünüyorum.Uzun zamandır listemde olmakla birlikte yine o uzun zamandan beri yeni post yazan bi blog arkadaşım kalmadı gibi. yine de şansımı denemek istiyorum. umarım bana cevap verme inceliğini gösterirler.
Unut deme hakkımı kullanıyorum. ardından ne sürü psikolojisine uymak gibi bi alışkanlığı, ne de beni takip etmek gibi bi alışkanlığı olan Sibo ve Kenarsüsü'ne pas veriyorum. bakalım kimler bu oyuna katılacaklar.

5 yorum:

Mathy dedi ki...

bakalım bakalım...
bence unut'u, unutalım... o bile kendini unuttu...:PPp

bi de pek manalıymış kitabı denk gelen cümleleri...:)

hephercokhic dedi ki...

baktık ve gördük zannımca. bi yusem cevaplaıdı beni. dediğin gibi unut untmuş buraları... bakalım kenarsüsünü hayata döndürebilecek miyiz. ya da sibocuk iki satır karalayacak mı? pek sanmamakla birlkte umudediyorum işte. :)
kitap konusunda haklısın aslında her sayfada anlamlı bi cümle bulmak mümkün tavsiye ederim kendisini tabi sinemayla ilgileniyoorsan...

Mathy dedi ki...

okuncak kitap listem artıyo, yaşasın!!!aslına bakarsan sevdim ben bu sürü işini...:)

Adsız dedi ki...

ŞEREF BEY ARTIK BURADA YAŞAMIYOR
Yazar: Ahmet Cemal
s: 187-189 (çünkü 187. sayfadaki cümle yarım kalıyor)
Şimdi hala soranlar çıkıyor: İnsanlara n3eden hala safça, iyi niyetle yaklaşıyorsun diye, soranlar. Başka türlüsü elimden gelmiyor. Ben, bir zamanlar yanıma yaklaşan olmadığı için acı çekmiştim. Şimdi insanlar acılarının ortasında yalnız kalmasınlar istiyorum. Hem bu alanda 'kazık yemek' diye bir şey kabul etmiyorum. "Herkes senin verdiğin sevginin değerini bilebilir mi?" diyenler oldu. Ben, pazara mal satmaya değil, kimi insanlar artık hiç ışık yanmayacak sandıklarında, onlara en azından bir mum götürmeye gidiyorum.
KENARSÜSÜ

hephercokhic dedi ki...

sevgili kenarsüsü
bu yazıyı kendi blogunuza post yapmanız gerekiyordu. oyunun koşulu bu. ama yine de buraya yazarak, en azından takip ettiğinizi görmüş olduk. çok incesiniz teşekkür ederiz.