Geçmiş Günlerin Dökümü

- Abla...
- Efendim ablacım.
- Ya dudu haftaya babasında olacak ya.
- hııı öyle olacak.
- Doğumgününü bu cumartesi yapalım mı?
- nerde Kermesköy'de mi?
- yok ya tekfurdağında. Burda dudunun arkadaşlarını (!) ( aslında annelerini olacak ) çağırıcam. Güzel olur. Pasta siparişini veririm ben.
- iyi peki ama cuma günü bizim morcüvertin açılışı var. yetiştirebilecek miyiz hazırlıkları.
- valla ben böreği yaparım perşembeden.
- iyi öyle yapalım ablacımmm.

Günlerden o gün. Geçen cumartesi.

Teyzesi börek yaptı. Semra mercimek köftesi ve lokma, sebel peynirli poaça ve bisküvi, adası tremisu ile hintpare yaptı ama nası yetiştiler kendileri de şaşırdı. Gerçi bu yetişme işini kolaylaştıran geç gelen misafirlere de teşekkür edecektik ama geç gelmeyi abartıp, doğumgününe saat 17.00'de başlamamıza neden olan dostları anmadan da geçemeyeceğim. İyi ki geldiniz.

Görüldüğü üzere duducum bi prensses gibiydi.

En sevdiği kardeşlerden biri bebek Deniz de gelmişti. Deniz'in elinde küçük bi oyuncak araba. Şöyle bi konuşma geçiyo aralarında.

- Tenisss, ebliseme baksana. (etekleri yandan tutulup kaldırılıyo)
- Hıhhh hıhh hıhhh.(arabayıı yerde sürtüyo)
- Teniss apkalarıma baksana kımrızı kımrızı.
- hıhh hıhh hııhhh.
Bi sonuç alamayacağını erkenden keşfettiğini umuyorum. adam milletine öyle soru sorulmaz ki adacım:))))

Dudu pastasına bayıldı. Üstümde kendi fotografını görünce çok heyecanlandı. Doğumgününün sonuna doğru pasta yemek istedğinde mutfağa birlikte gittik. Pastasına bakıp, bakışları şaşkın şöyle dedi.
- ada benim kafamı kim yedi?
Bi daha pasta üstü fotograf işine son:)))

Tabi ki doğumgününü dağıtmadan bitirmek olmazdı. İşte dudu hanımın dağıttığı karelerden biri.
- ada bana bak. beni sirret. sen oynama. Beni siyret. Bak nası dönüyo etekkerim...


Dudunun mutlu doğum haftası başlamış bulunmakta. Bu haftasonu istanbul yöresinde şenliklerle kutlanacak olan doğumgünü 25.09.2006 günü kreş kutlamasıyla son bulacaktır. İlgililere duyrulur.